Als je nu naar buiten kijkt en de sneeuwvlokken neer ziet dwarrelen zou je niet zeggen dat het al voorjaar is. Echter op 1 maart; het begin van het meteorologische voorjaar, pikten mijn 6 drachtige merries toch menig zonnestraaltje mee. Languit liggen in het zand genoten de dames zichtbaar van de aangename temperatuur.
Omdat ik niet beschik over grote weilanden en bevriende boeren steeds minder geneigd zijn om ponies in te scharen, ben ik genoodzaakt om mijn ponies tijdens de winter toch enigszins op te sluiten. Hiervoor heb ik een afdak gebouwd, waar de ponies toch buiten staan , maar lekker droog kunnen eten en liggen. Dit jaar is het afdak voor het eerst voorzien van professionele voerhekken. De ponies voelen zich hier goed bij en omdat ze dagelijks enkel uren in de zandbak kunnen rollen en dollen krijgen ze toch de noodzakelijke beweging. Bij wind staan ze gewoon in slagvolgorde naast elkaar in de bak, maar bij een zonnetje, zoals laatst dus op 1 maart, liggen ze echt even te genieten en bereiden ze zich zo goed als het gaat voor op het veulenseizoen, dat als het goed is, half april zal gaan beginnen.

huisvesting voor mijn drachtige merries.

in slagvolgorde met de kont in de wind. 

languit genieten in de zon